Laatst sprak ik de decaan van een theologiefaculteit, en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt hem zijn mening over mijn stokpaardje te vragen: de relatie tussen genesis en evolutie (
www.stopdestrijd.nu)
Wat betreft Genesis was hij heel duidelijk: het wil duidelijk maken dat God de wereld geschapen heeft, en dat de wereld dus niet God zelf is. Dat was toen een erg relevante boodschap, omdat er veel polytheistische volken om de joden heen waren die van alles aanbaden. En dan is de boodschap dus: al heeft God die soort gemaakt, de soort IS NIET God. Ook tegenwoordig is de boodschap nog relevant, omdat veel 'moderne' filosofen zoals Spinoza en Hegel eigenlijk pantheisten zijn en de wereld gelijkstellen aan God. Wat dacht je van alle mensen die hun portomonee aanbidden... een praktisch poly/pantheisme.
Genesis is geschreven in een mythische stijl. Je kunt veel stijlen gebruiken om een boodschap over te brengen, zoals poezie, een novelle, etc. De mythe is er een van. Dat betekent niet dat de boodschap dat God de wereld geschapen heeft minder serieus is, maar wel dat je Genesis niet moet lezen als natuurwetenschap... en daar zijn we weer bij mijn stokpaardje!