Ain't No Sunshine When She's Gone - Waarom eigenlijk niet?

Op suggestie van Minke schrijf ik dit stukje over het lied “Ain’t no Sunshine” van Bill Withers. Dit is de video.

Bij dit liedje komen we een van de schaduwkanten van de liefde tegen: wat gebeurt er als degene waar je van houdt weg is? Maar eerst moeten we vragen: waarom zou het erg zijn om niet bij elkaar te zijn? Het blijkt wel uit dit liedje, en uit ervaring, dat mensen die van elkaar houden graag bij elkaar willen zijn. Maar om wat voor ‘willen’ gaat dat dan? Uit dit liedje blijkt dat dit een ander soort ‘willen’ is, dan iemand die zegt: ik wil graag koffie zonder suiker. Het is een ‘willen’ dat blijkbaar onze hele blik op de wereld kleurt, want:  “Ain’t no sunshine when she’s gone.” Het willen van de liefde werpt blijkbaar licht op de wereld om ons heen, en als het licht van de liefde weg is, is het donker. Bijzonder is dat.

De Spaanse filosoof Leonardo Polo heeft over deze observatie diep nagedacht. Hij zegt dat er in de mens drie ‘niveaus’ zijn: ons lichaam, onze ziel (met verstand en wil) en dan nog onze persoon (ook wel geest of hart genoemd). Het is volgens Polo eigen aan de persoon om samen te zijn, om vrij te zijn, om andere personen te kennen en om van ze te houden. Hij zegt verder dat de persoon ‘licht werpt’ op de andere niveaus van de mens. Dus als de persoon goed in zijn vel zit, samen is met anderen, zich geliefd en gekend weet, en anderen liefheeft en kent, dan valt er licht op ons verstand en onze wil. Als het op persoonlijk niveau niet goed gaat, dan valt er ook een duisternis over ons verstand en onze wil; dat zorgt ervoor dat we de dingen om ons heen en de dingen waarover we reflecteren donker zien.

Wat leren we hieruit? Heel eenvoudig: de persoon, en daarmee onze liefdesrelaties, kleuren de manier waarop we de wereld zien. Dus we kunnen ons afvragen: hoe donker of licht zien we de wereld? Zijn dat soort kleuringen tijdelijk, zoals wanneer iemand even weg is, als in dit liedje? Of is het zelfs iets meer van langere termijn? Wat zegt dat over onszelf ons persoon? De emotionele kleur van onze blik is een mooie thermometer voor onze relaties met anderen, voor de liefde die we in ons hart dragen.

PS voor mensen geïnteresseerd in het Christendom

Jezus zegt “ik ben het Licht der wereld”. In de context van dit stukje kunnen we deze uitspraak beter begrijpen: Jezus wil met ons een liefdesrelatie aangaan, waardoor de liefde van God (De Heilige Geest) in ons hart komt wonen. Deze werpt nog veel meer licht op ons verstand, onze wil, de wereld en mensen om ons heen, dan menselijke liefdes doen. Jezus verlicht ons van binnenuit.